Topla tüfekle savaşmak zor gözükürdü ama aslında en zor savaş hiçbir problemin yokken sana savaş açmış olanların arasında kendi doğrularından şaşmadan karşındakini sevmeye çalışmaktır. Canın yanar , onurun ve gururun ezilir, gözyaşının akması için elinden geleni yaparlar ama sen karşılık vermek için kalbindeki siyah noktanın bütün kalbine yayılmasına izin verirsen bu savaş bir başlangıç olacak hayatın hep savaşarak geçecekti. Zaten savaş her yerdeydi kaç yarın göreceğini bilmeden yarınlarının huzurunu kaçırmak akıl işi değildi. İnsanoğlu sevmeyi bilseydi zaten savaşmanın daha sonraki yarınları öldürdüğünü de bilirdi. İnsanı yormayan tek duygu sevmekti keşke herkes sevmeyi bilseydi.
Rojgûl savaşmak yerine sevmeyi seçti. Xanım hanımağa kendisini ezerek yerin dibine soksa da yardım için
