Katre, odanın içinde dönüp duruyordu. Gözünde tek damla yaş kalmamıştı.
Ara ara aynaya gidip gidip aynaya bakıyordu. Aynadan çekildiğinde ise pencerenin önüne gidip nefesleniyordu. Açık pencere yüzünden oda buz kesmişti. Odanın serinliği yüzünden üşüyordu ama avuçları terleyip duruyordu.
Bu öpücüğü neye yoracağını bir türlü bilemiyordu. Yakalandıkları için de utanç içindeydi. Ozan’ın dediklerinden sonra yakalanmak için bilinçli olarak onu öptüğünü bile düşünüyordu. Şoktan bir şey anlamamıştı. Ne hissettiğini, hissedeceğini bilemiyordu.
Sadece Ozan’ın her zamanki hoyrat tavrından sonra ona göre çok yumuşak hareket ettiğinin farkındaydı. Öpücük düşündüğü gibi değilse, bir adımsa devamında neler geleceğini düşünmek bile istemiyordu…
Dudaklarını dişleyip dururken stresle bir kez daha ayna
