Katre, yavaşça gözlerini araladığında hava çoktan kararmıştı. Kenar sıradaki küçük ledlerin hepsi yanıyor olsa da odanın içi hala loştu. Tek eliyle sol gözünü ovalayarak yavaş yavaş kendine gelirken ilk fark ettiği şey aralık kalmış pencerenin hafifçe çarpıp durarak çıkarttığı o ritmik sesle birlikte odaya dolan rüzgarın uğultusuydu.
Tavandaki lambaları izlerken zihninden geçip bir başkasıyla yer değiştiren görüntülerle neler olduğunu anımsamaya başladı. Kaç kere uyandığını ve seviştiklerini hatırlamıyordu… Beyni bir yerden sonra olanları kaydetmeyi bırakmıştı. Sadece güzel olduğunu biliyordu. Hayal ettiğinden bile güzel…
İlk baktığı yer de banyoydu. Kapısı kapalıydı. Kapalı kapının altından gelen ışık da yoktu. Ozan banyoda değildi. Gitmişti.
“Akşama kadar seninle mi yatacaktı,” diye m
