Kör Nota | Kader Çizgileri ➡Final Part II
Güneş ışınları, sık ağaçların arasından geçip yüzüme vuruyor, bazen attığım adımlarla ağaçların arkasında kalıyordu. Dar, parke yolda sessizce ilerlerken omuzlarım hiç olmadığı kadar dikti. Deniz'in mezarına yaklaştıkça sırtım geriliyordu. Kemanın içinde olduğu kutunun kulpunu sıkıp elimi gevşelttim. Bunu birkaç kez tekrar ettiğimde mezar görüş alanıma girmişti ama başında oturan turuncu adamı görmemle üzerimdeki gerginlik yerini şaşkınlığa bıraktı.
" Yankı! " dedim, sevinçle karışık hayretle.
Sırtı bana dönük olan adam, yavaşça ayağa kalkıp karşıma dikildi. " Füsun! " dedi, kocaman gülümseyerek.
İki adım atıp kollarımı boynuna doladım. " Ah! Dönmüşsün. "
Ellerini belime yerleştirip iç çekti. " Nasıl özledim anlatamam. "
" Ben de seni çok ö
