Kör Nota | Resim
Yurda girdiğimde, Feyza Hanım'a baş selamı verip uyuşuk adımlarla merdivenleri çıktım. Çantamda odamın anahtarını bulup kapıyı açtığımda masanın başında oturmuş Ekim'i gördüm. Kapının sesiyle bana dönüp aceleyle uğraştığı şeyi ortadan kaldırmaya çalıştı. Önündeki deftere bir şeyler yazıyordu. Kaşlarımı çatıp yüzüne baktım.
" Buradasın madem neden kapıyı kilitliyorsun? " dedim, yatağıma oturup kabanımın düğmelerini çözerken.
" Rahatsız edilmek istemedim. "
Başımı uzatıp masanın üzerini görmeye çalıştım. " Ne yazıyorsun? "
" Hiç. " dedi, telaşla yerinden kalkıp mavi kaplı defteri kutuya koyup kilitledi. Boynundan sarkan anahtarı sweatinin içine attı. " Önemli bir şey değil ya. E sen nerdeydin? "
Dudağımı büküp kabanımı köşeye fırlattım.
" Islanmışsın. " dedi, kıyaf
