2. Bölüm
856 Kelimeler
Onu engelledikten sonra tekrar yazmasını beklemem saçmaydı. Kendime engel olamayıp engelini kaldırmam da öyle... Engeli kaldırdıktan sonra fazlasıyla tuhaf bir giriş yaparak yazmıştı. 0536**: dayı n'aptın, sattın mı dobloyu? Cemre: ne dobloyu elden çıkarabildim ne de seni kalbimden... 0536**: romantik miyiz? Cemre: hayır sadece burası benim kişisel kamyonumun arkası. 0536**: beklediğimden çabuk kaldırdın engelimi. Cemre: senin kim olduğunu kendi yöntemlerimle bulmaya karar verdim. 0536**: söyleyen ben değilsem eğer bu imkansız. Cemre: bekleyelim ve görelim o halde. 0536**: görelim ama sen dikkatli ol 0536**: damdan düşer gibi kalbine düşmeyeyim sonra Cemre: apartman boşluğundan düşmeyesin sonra 0536**: söylemeden gitmeyeceğim... bugün saçların çok güzeldi portakal kabuğum, bir daha öyle yapma. Cemre: sen saçlarım turuncu diye mi bana portakal kabuğum diyip duruyorsun. 0536**: evet Cemre: nerede gördün beni? 0536**: okulda, markette, metroda... Cemre: ve ben seni farketmedim öyle mi? 0536**: bakan körsün sen. Cemre: miyopum. Görebileceğim bir mesafede dur. 0536**: hiç göremeyeceğin bir yerden izliyorum seni Cemre: öbür dünyadan falan mı? Ne bu tripler yahu? Cevap gelmeyince içimdeki iflah olmaz merak duygusuna engel olamayarak tekrar yazdım. Cemre: ilk ne zaman gördün beni? 0536**: geçen yaz tatilinde. Cemre: tam tarihini hatırlıyor musun? 0536**: 5 temmuz :) Cemre: yuh anonim yuh! Burada değildim ben o zamanlar. 0536**: biliyorum :) arkadaşlarınla Adana'ya gitmiştin Okuldan Şeyma hocamızın düğünü için Adana'ya gitmiştik. Cemre: nasıl ya? 0536**: seni ilk görüşümdü. Telaşlı bir şekilde düğünden çıkarken çarpmıştın bana. Sonra boyun yetmediği için yüzüme bile bakamadan gitmiştin :) Cemre: sen Adana'dan buraya benim peşime mi takıldın! 0536**: hayır sadece düğün için gitmiştim ben de :) Cemre: o zaman sen de okuldansın! 0536**: ya da değilim kim bilebilir... Cemre: ben sana çarptım ve seni görmedim bile öyle mi? 0536**: ee görseydin şu an böyle konuşamıyor olurduk Cemre: sonra ne yaptın? 0536**: sizi takip ettim. Bi' kebapçıda oturmuştunuz. Boyundan büyük dürümü gömüşünü bile izledim Cemre: ha utanmadan lokmalarımı saydın yani 0536**: kebapçıya gitmek senin tercihindi. El alem sevdiğinin denizi izleyişini, sanatsal hareketlerini falan izler ben oturdum dürüm yiyişini izledim.. ama sanatsaldı merak etme Sinirden kudurabilirdim. 0536**: bugünlük bu kadar yeter Cemre: bir dakika ya Cemre: o keki de anlat (Görüldü) *** "Kafayı yiyeceğim Duygu! Böyle şeyleri kitaplarda okuyup filmlerde izlediğimde çok havalı oluyordu. Bir de benimkine bak! Adam dürüm diyor, 1,5 ekmek gömdün diyor bana." "Ha cinsiyetinin erkek olduğuna emin oldun yani?" Yattığı yerden kafasını kaldırarak yüzüme odaklanmıştı. "Kız gibi yazmıyor, kesinlikle kız değil." Böyle teselli ediyordum kendimi... "Selen ve Hande olamaz zaten, onlar olsaydı tıslarlardı anlardık." "Düşünmek istemiyorum artık." Düşündükçe kafayı yiyecektim çünkü. Modumu yükseltmeye çalıştım. "Kalacak mısın bu gece?" Annem ve babam işleri gereği sürekli şehir dışında oldukları için tek kalıyordum. "Yok kanka kuzenim gelecek, kalkarım birazdan." Duygu'dan da satışı yediğime göre tamamen yalnızdım. Onu yolcu ettikten sonra dolaptan çikolatalı sütümü alıp odama geçtim. Yağmur damlaları cama vurup o en sevdiğim sesi çıkarırken yüzümde mutluluk dolu bir ifade oluştu. Hava tam da battaniyenin altında birkaç yüz sezonluk dizi izlemelikti. Laptop'umu kucağıma alıp Netflix'e girdiğimde titreşim sesi heyecanla telefonuma yönelmeme sebep oldu. Numarası son zamanlarda aynı olduğu için anonim diye kaydetmiştim. Anonim: numara kaydedilmiş bakıyorum Çok geçmeden ikinci bir mesaj daha geldi. Anonim: sakin ol güzelim :) komodine uzanırken yataktan düşecektin. Cemre: oo anonim, boş yapma seansına hoşgeldin Anonim: inanmıyorsun değil mi? Cemre: ihtimal bile vermiyorum. Anonim: sen ihtimal bile vermezken Anonim: ben şu an seni izliyorum desem Cemre: tehlikeliyim oğlum ben, uzak dur benden. Anonim: bunu yazarken sütünü yudumladığını görmesem bir ihtimal ciddiye alabilirdim seni... En üst katta olduğum için perdelerimi rahatça açık bırakabiliyordum. Yataktan fırlayarak cama koştum. Cemre: neli süt içiyorum? Anonim: ahaha :) çikolatalı. Cemre: neredesin anonim? Anonim: az önce çok rahat görebileceğin bir yerdeydim, şu an değilim Camı açarak aşağıdaki binaların kapısına baktım. Anonim: binanın ön kapısından çıkmayacak kadar aklım var güzelim Cemre: ha benim bunu düşünecek aklım yok öyle mi? Anonim: yani bilemiyorum. Cemre: şimdi ne yapacağım biliyor musun? Cemre: aşağıya inip seni bulacağım Bir yandan koşarak dış kapıya yönelmiştim. Telefonumu cebime atıp spor ayakkabılarımı hızlıca ayağıma geçirdim. Telefon cebimde üst üste titriyordu ama bakacak vaktim yoktu. Onun kim olduğunu bilmek istiyordum. Aşağı indiğimde karşı binanın çevresinde dolanarak etrafa bakındım. Yağmura ve pijamalı olmama bile aldırış etmiyordum. Ah ulan anonim... bir dizi keyfim vardı. Kimseyi göremeyince nefes alışverişimi düzenlemeye çalışarak durdum ve telefonuma baktım. Anonim: sakın yapma bunu Anonim: evine git Cemre Anonim: ıslanıyorsun Anonim: hasta olacaksın Anonim: bakacak kimsen bile yok Cemre: seni telaşlandırmayı başardım, iyi bir başlangıç. Ne dersin? Anonim: her ne olursa olsun karşına çıkmayacağım, evine gitsen yararına olur. Cemre: ahaha neden yazıyorum ki Bunu yazdıktan hemen sonra bağırdım. "Anoniiim!" "Korkak anonim!" "Karşıma çıkmaya cesaretin bile yok!" Anonim: senin benimle karşılaşmaya cesaretin var mı? "Neredesin?" Yağmurun altında bağırmaya devam ediyordum. Anonim: bu güzel sesin hastalanınca kısılacak diye üzülüyorum şimdiden "Aylardır senin kim olduğun merakıyla yaşamanın yanında hiç bu hiç!" Birkaç dakika boyunca cevap gelmedi. Anonim: bir anlaşma yapalım seninle. Cemre: nasıl bir anlaşma? Bağırmaktan yorulmuştum. Anonim: yüzünü yürüyüş yolunun girişine doğru dön Refleks olarak hiç sorgulamadan dönmüştüm. Anonim: güzel Anonim: şimdi tam arkandayım, bana dönmeni bekliyorum. Az önce çok rahat bir şekilde yürüyüş yoluna dönerken şimdi hiçbir yere dönmeden kaskatı kesilmiş şekilde ekrana bakıyordum. Anonim: arkanı dön ve kim olduğumu gör Anonim: ama unutma Anonim: hiç başlamadan bitirmiş olacaksın bu hikâyeyi.
- Yazar
