"Demir..." dedim korkuyla yutkunurken. "Ben... Yani ben, bana ne yapacağını anlayamadım. Ondan... Yani bu çok saçma bir pozisyon da şu an bu... İşte..." dedim titrek sesimle.
Kadın doğumda çatala oturmuş gibiydim.
"Öğrenirsin." dedi net sesiyle. "Her yiğidin yoğurt yiyişi farklıdır, sen de benimkini öğrenirsin." dedi gayet sakin.
Bana yoğurt mu dedi o?
Neye yoğurt dediğini anlayana kadar, Demir bacaklarımın arasına kafasını çoktan gömmüş ve vücudumun en hassas yerini dişlerinin arasına almıştı.
Bir anda saçlarına tutundum ve "HAAAA...!! DEMİİİR! DEMİR! DEMİR!!" diye bir çığlıkla tüm evi inlettim.
Kalçalarımı kımıldayamayacağım şekilde avcuna hapsetmişti.
"DE..! DEMİİR!" diyen tiz bir çığlık attım saçlarım koparırcasına çekerken.
Lâkin ne çığlıklarım ne de titrek kıvranışlar
