32 Bölüm “Cenaze”
Sudenaz Karaca…
“Efendim anne”
O sırada Cesur'la göz göze geldik. Telefonu kapatıp bana doğru koşar adım gelmeye başladı.
Annem telefonun diğer ucunda feryat etti resmen;
“Sudenaz baban gittiiii kızım, gittiii baban. Kaybettik onu Sudenaaaazzzzz”
Telefonun elimden düşmesi ve Cesur'un bana sarılması aynı anda oldu.
“Cesur babam” diyebildim…
“Aldım haberi, başın sağolsun güzelim. Hemen gidiyoruz”
Gözlerim emir almış gibi aynı anda gözyaşı akıttı. Geriye çekilip Cesur'un gözlerine baktım;
“Ama imkansız, sabah görüntülü konuştum ben babamla. Tamam halsizdi, hastaydı ama ölecek gibi değildi. Yalan de ne olur yalan de. Bana şaka yapıyorsunuz, lütfen şaka de”
“Mümkün olsaydı keşke. Ağlama demek istiyorum ama o da mümkün değil. Hadi gidelim bitanem”
Davul zurn
