DİLA
Bana yaklaşırken bakışlarını aynı şiddette karşılamaya çalıştım.
“Ne bu böyle kapı kapatmalar filan? Bunun beni korkutacağını mı sanıyorsun?”
“Konuşmamızı kimse duysun istemediğim için olabilir mi? Bu kadar saldırgan olmana gerek yok Dila. Çok kabasın.”
Beni baştan aşağı küçümser bir şekilde incelerken gözlerine bakmaya devam ettim. “Bak kızım, diye cümleye başlayan birinden ilginç sözler…”
Sonunda gördüğü şeyden memnun olmadığını belli edercesine yüzünü buruşturdu… “Bak Dila!” dedi sesini kontrolde tutmaya çalışarak.
“Açık açık konuşalım. Ben sana dost olarak yaklaşmıştım. Bu ortamda yabancısın, hiç bilmediğin bir şehire “koruma” amaçlı olarak evlendirildin. Bense birkaç senedir burdayım. Seni ezdirmemek için, yalnız kalmamak için iyi niyetle yaklaştım ama…”
Tek kaşım hav
