Dilzar

Dilzar

Ben Dilzar adım hayatım oldu dilzar (gönlü kırık ve hüzünlü )anlamına gelir adım kaderim oldu

yaşım 18 ama başım 82 olmuş hayatta amacı kalmayan gücü kalmayan herşeyden ve herkesten bıkan dilzar

Ben nereye gitmeliyim bilmiyorum gidecek yeri olmayan kışın ayazında yuvasız bıraktın beni uçan ama gidecek yuvası olmayan bir kuş misali gönlüm

Ben Irak’ın önde gelen aşiretlerden soran aşiretinin beslemesi gibi olan ama. Aslında ağa kızı dilzar hayatı çalınmış umudu kalmamış daha ne kadar canım yanabilir ki dediğim anda hayat bana öyle birşey yaptı ki ölmek istediğim günlere dönmek istedim

Hayat hiç bizi rahat bırakmadı

Bir şey biterken başka bir şey başladı..

Babamın bize yaptıklarından sonra

Anneme genç kadındır diye amcamla evlenir yada çocukları bırakır baba evine gider dediler..

Hayatımız onların ya öyle karar vermişler..

Geçmişten

Ben o zaman 9 yaşındaydım babam bir kadın için bize terk ettiğinde ..

Kardeşim solin 6yaşında erkek kardeşim arin,de 5 yaşındaydı ..

annemin adı jiyandı jiyan hayat demekti ama benim annemin hayati hiç olmadı ki

Babam gittiğinde Annemin ruhu çekilmiş gibiydi günlerce ağladı kendine gelemedi birde üstüne ona dayatılan bir şart vardı .

babamı çok severdi ama babam sevmezdi annemi zorla evlenmişler

Babam işleri için Türkiye’ye gidip gelirdi..

Birgün gitti ve bir daha geri gelmedi ..

O zaman duyduk Türkiyeden güçlü bir aşiret liderinin karısı ile kaçmış dediler..

Annem duydukları ile bir daha yıkılırken onu ve kardeşlerimi toparlamak bana düşmüştü..

Dedim ya yaşımdan çok yaşadıklarım var ..

Annemle birgün beraber Fırat nehrine geldik..

Annemin hiç durmadan terliksiz cıplak ayakla yürüyüp hüngür hüngür ağladığını hiç bir zaman unutmadım..

Annem “Ne olursa olsun elimi bırakmayın sizinle bir oyun oynayacağız kim elini bıraksa oyun dışı olur”dediklerine pek anlam verememiştim

Arin ve solin gülerek annemin etrafında dönmeye başkaladılar

Bize değilde daha çok kendi kendine koşuyor gibiydi“bizi ayıramayacaklar “demişti

O gün annem amcamla evlenmeyi kabul etmediği için onu dövmüşlerdi yüzü gözü kan içindeydi..

Kardeşlerim görüp korkmuşlardı ..

Ben annemin yaralarını öpmüşüm annemin çaresizliği ve acizliğini hiç unutmadım

Annem evden çıkmadan onlar korkmasın diye yüzündeki kanı yıkamıştı .

benim annem çok güzel bir kadındı mis gibi kokardı annem .

hiç unutmadım kokusunu bazen çok korkuyorum ya kokusunu ve yüzünü unuttursam diye

Annem Hepimizi tek tek öptükten sonra el ele tutuşup fıratın deli gibi aktığı taş köprünün üzerinde durduk .

Annem ağlayarak önümde diz çöktü beni ve kardeşlerimi tek tek öptü ve uzun uzun kokladı..

Hem gülüp hem ağlıyordu annem,

ben anlam verememiştim o gün onun bu hareketine ama bugün çok derin yaralarla anlıyorum..

Benim annem babam tarafından terk edilmiş zorla kaynına verilmek istenilen evlenmesse onu babasının evine göndermek istenilen bir kadındı dedem haber salmış

“geliyorsa tek gelsin

Veletlerini getirmesin bakamam “demişti

Annem yaralı ve çaresiz bir kadındı .

Annem ayağa kalktı hepimiz el ele tutuştuk birden solin ağlamaya başladı..

Annem dizinin üzerine çöküp onunla yüzünü aynı hizaya getirip “ne oldu solinim “ dedi

Solin “hani bizim evde yemek yoktu ya anne karnım ağrıyor ben açım oyun oynayınca karnım ağrıyor “dedi

Annem hıçkırıklarını tutarak gözünden akan yaşa aldırış etmeden sarılıp öptü solini

Çünkü annem evlenmek istemeyince amcamlar ve dedem bizi bu şekilde cezalandırmışlardı evimizde kuru ekmek bile yoktu annem gizlice gece dışarı çıkar amcamların hayvanlar için kapıya astıkları ekmekleri alıp gerir ıslatırdı

Karnımızı bu şekilde doğururdu

Bir gün Amcam onu bahçede görüp “sen gece gece orospuluk mu yapmaya çıktın” diye dövmüştü herkes amcamın dediğine inanmıştı dünden razılarmış oysa mağdur olan bizdik onların oğlu annemı terk etmişti cezası bize kesilmişti ..

Amcamın çıkardığı Bu söylenti dilden dile dolaştı annemi zor durumda bırakmak için herseyi yapmışlardı..

Annem “ben sizin hayvanlar için kapıya astığınız ekmeklerı almak için çıktım desede daha çok suçlayıp inanmadılar yada öyle hesaplarına geldi ..

Annem dayanamadı bizi bırakıp babasının evine gitti..

Biz en azından aç kalmazmışız öyle demişti annem

dedem onu

Evine kabul etmemiş orospuluk yapana çatımın altında yeri yoktur diye

Sokağa atmış amcam şiyar’ı arayıp gel al demiş amcam annemi almaya gitmişti.

Eve getirdiğinde annem bir kes daha sahipsiz ve çaresiz kalmıştı .

Annem bize sarılıp çok ağlamıştı o gece ben anlıyordum herseyi amcam gece bizde kaldı annem o gece beni uyandırdı

“Gizlice kulağıma doğru uyuma “dedi ben çok korktum

Çünkü amcam annemle uyumak istemişti..

Karısı ve çocukları vardı ama annem çok güzel bir kadındı ondan mıdır bilmem amcam onu almak için karısını ve çocuklarını görmüyordu..

Babam gitmeseydi bunlar olmazdı annemi ve bizi sevmesede en azından böyle bir durumda değildik

Amcam oturmuş bir köşede anneme bakarak sigara içiyordu .Annemde “kalk git evine şiyar dilzar korkuyor bize yaptıklarınızdan sonra çocuk yatmıyor yarın gel kız korkuyor ..dedi

Benim gözlerim kapanıyordu annem gizliden yanında olan sürahiden elini ıslatıp yüzüme sürüyordu ..

Çok kısa bir süre sonra tekrar uykum geliyordu ..

Amcam benim uyumamı bekliyordu..

Annem kulağıma “ne olur kızım uyuma “dedi ben olacakları bilmediğimden anneme sarılarak ağlamaya başladım

Sandım ki ben uyursam amcam annemi dövecek ama amcamın annemi eve getirirken şart koşmuş..

Annem onun karısı olacakmış

Annemin gönlü olsun diye de köprüyü geçene kadar sabrediyormuş bize ..

Amcam yanıma gelip öfkeli ve sinirli sesi ile “yat yoksa seni köpeklere vericem “dedi ben daha çok ağlayınca elimden tutup beni dışarı atmıştı ben dışarıda annem içeride ağlıyordu .

Kardeşlerim uyanmıştı ..

Ağlıyorlardı ama amcam onlarıda dışarı attı ..

Çok küçüktüm bende korkuyordum ama kardeşlerim korkmasınlar diye ağlamadım

Annemin ağlama ve bağırma çığlıkları hala kulaklarımda “yapma şiyar ne olur yapma”

Diyordu ama amcam annemi duymamıştı o günden sonra erkekler nefret ettim .

Bir süre sonra amcam kapıyı açtı..

Annemin üstü başı yırtıktı ve ağlıyordu anneme koşup sarılmıştık

Amcam eve gitmişti şiyar amcam benim öz değil üvey amcamdı babaannem erken yaşta kötü hastalığa yakalanmış ve ölmüş

Dedemde hemen evlenmiş ..

Yani dilzar babaannemin tek çocuğu babam berdan ağaydı üvey amca ve halalarım vardı ama biz üveyiz diye bizi hiç sevmezlerdi

Annem o gece hiç durmadan sabaha kadar ağladı ertesı günü annem evlenmek istemediğini söyleyince onu dövmüşlerdi

Annem o gece yatmadı sabah güneş doğmadan kardeşlerimi ve beni alıp el ele Fırat’a yetişene kadar daha yeni yeni güneş kendini gösteriyordu .