HAVİN
Aşağıdan bir silah sesi yankılandı.
Bir an, dünya durdu. Tavan çatırdayarak üstümüze inecekmiş gibi titredi. Ardından kadın çığlıkları, ayak sesleri ve panikle birbirine giren bağırışlar yükseldi konaktan…
Karan hızla elimi tuttu. “Sakın odadan dışarı çıkayım deme. Bu bir emir!”
Silahını eline alıp vakit kaybetmeden aşağı doğru indi. Elbette yerimde duracak, burada öyle bekleyecek değildim. Helin beni çağırmıştı! En yakın arkadaşımın bana ihtiyacı vardı. Hem ben zaten… Karan’ı ne zaman dinlemiştim ki, şimdi dinleyecektim? Bir korkak gibi bu odada saklanacak değildim.
Karan’ın peşinden hızla odadan çıktım ve korkuluklardan ve merakla aşağı baktım. Bir çığlık boğazımda düğümlenirken ağlamaya başladım. Helin feryat figan içindeydi.
Avlunun ortasında Nigar Ana yerdeydi. Beyaz
