Dudaklarını benden ayırdığında hızla kollarından kopup ondan uzaklaştım.
Gözleri hala öfkeyle parlıyordu ama aynı zamanda beni arzuluyordu. Onun yanında kaldığım için mi, dik durduğum için mi, düşmanına karşı yenilmediği için mi, artık kafasından ne geçtiğini bilmiyordum.
“Bu oyundan artık bıktım!” diye bağırdım. “Geçmişin, ailen, Esmer, kan davaları, hiç birinin içinde olmak istemiyorum ben. Beni rahat bırakmanı istiyorum. Amerika’ya geri dönmek istiyorum, beni yollamanı, benden ayrılmanı istiyorum Karan!”
“Yapamıyorum lan yapamıyorum!” diye bağırdı öfkeyle ve masanın üzerinde duran her şeyi yere fırlattı. “Başından beri sana dokunmayacak, Esmer’i öldürdüğüm anda seni Amerika’ya geri postalayacaktım zaten Havin! Ama yapamıyorum işte, gitmene izin veremiyorum! İzin de vermeyeceğim, ç
