Eyüp'ün odasına girdikten sonra kendimi en güvenli köşeye kapıya en yakın yere sabitlemiştim. Gözleri üzerimde dolanırken ifademe odaklanmıştı. "Gergin görünüyorsun Dicle," dedi alayla Eyüp. Yatağın ucuna oturmuştu içeri girince. Kendi odası olduğu için fazlasıyla rahatken ben gerginlikten ölmek üzereydim. Tavırlarıyla beni yerin dibine sokmak istediğini biliyordum ancak zaten utandığımı, pişman olduğumu daha öncedende belirtmiştim. Bu şekilde bir yere varamazdık.
Pencereden sağ sola doğru yürüyen Adem amca çarpmıştı gözüme. İkimizin odaya girmesi herkesi rahatsız etmeye yetmişti. Bizi yalnız koymamak için debeleniyordu. "Babam gelmeden eve dönmem gerek Eyüp." Gözlerimi kaçırmıştım.
Bana göre aşırı rahattı. Bazen düşünceli, bazen umursamaz ve ukala. İkisi arasında gidip gelirken denges
