Hazal evde daha fazla duramayıp Berfin'in yanına gitmek üzere evden ayrılmıştı. Ablasının haline içi gidiyordu. Berfin ile konuşup yol bulmalılardı. Dicle üzgündü. İstememişti en başından, sonrasında ne olduysa uymuştu onlara. Zora düşmüştü, olmasa ablasının asla böyle bir şey yapmayacağına emindi.
Hazal pişmandı. Pişmanlığı çözüm değildi maalesef.
Konaktan içeri girdiğinde avluda Çınar karşıladı kendisini. Mavi kot pantalon üzerine beyaz tişört giyinmişti. Fazla cool gelmişti gözüne. Arkadaşları gelmişti dün gece. Bu olaylardan dolayı birbirlerinden uzak oldukları için arada geçen bakışmalardan ibaretti ilişkileri.
Yine ona benzer bir bakışma geçeceğini anlayan Çınar bezginlikle, "Hayırdır Hazal," diye sordu alayla. "Ablandan sonra sende kendini mi yamama peşindesin?"
Ses tonundaki
