OFLAZ
Zamanında cehennemi görmekle kalmamış, içine düşmüştüm. Kokusunu içime çekip, alevleriyle kavrulmuş ve bir küle dönüp, küllerimden yeniden doğmuştum.
Acının her tonunu, her biçimini iliklerime kadar yaşarken yalnızdım. Sağ çıktığım savaşları verirken yanımda kimse yoktu.
Bu yüzdendir ki karşımdaki adamın tehditleri bir sinek vızıltısından başka bir şey değildi benim için.
Herkesin sınavı kendine ağırdır ama benimki, insanın ruhunu lime lime doğrayıp sonra o küçük parçaları bir daha doğrayacak kadar acımasızdı. Tırnaklarımla kazıya kazıya çıktığım her bir basamakta ruhumdan kırıntılar bırakmıştım.
Her adımda biraz daha eksilip, bir yandan da yeniden doğmuştum.
Beni hayatta tutan ne bir umuttu, ne de teselli cümleleriydi. Hayır. Beni ayakta tutan tek şey, içimde hiç sönmeyen o i
