Sessiz olmaya gayret ederek yataktan kalktım ve banyoya girdim. Odadan çıkarken yumuşacık tüylü halının çıplak ayaklarımı gıdıklaması hoşuma gitmişti. Alt kattaki mutfağa girdiğimde kendime önce sevdiğim gibi sert bir kahve hazırladım ardından dolaptan jambon ve yumurta çıkararak kolaylıkla bulduğum tavada omlet yaptım. Tam kahvemden bir yudum almıştım ki arkamdan biri seslendi.
“Harika kokular geliyor, karnımda çok acıkmıştı.” dedi neşeli sesiyle. Korkudan kahveyi püskürtmediğim için kendimi şanslı sayarken, bana sırıtarak bakan Cooper’a döndüm.
“Günaydın. Jambonlu omlet sever misin?” Durumu iyi kurtarmıştım.
“Bayılırım. Annem çok güzel yapardı.” Birden hüzünlendiğini fark ettim. Bu beni de durağanlaştırdı. Düşünceli bir tavırla dudağımı çiğnedim. Neler yaşadıklarını bilmek istiyor ama
