Ani gelen bu soru karşısında afalladım. Tanrım bunu nasıl bilebilirdi. Ne diyeceğimi bilemeden ona öylece bakıp başımı iki yana salladım.
“Hayır.” Doğruyu söylemeye cesaretim yoktu.
“Ama ondan korkuyorsun?” Beni zorlamaya kararlı görünüyordu. Bakışlarımı kaçırarak tekrar gökyüzüne çevirdim.
“Sadece onu üzmekten hayal kırıklığına uğratmaktan korkuyorum. Benim için çok şey yaptı. Ona borçlu hissediyorum.” diye bir açıklama yaptım. Aslında ağzımdan dökülenler kendime dahi itiraf edemediğim şeylerdi.
“Anlatmak istersen seve seve dinlerim. İyi bir dinleyiciyimdir.”
Gözlerindeki merak pırıltıları ve bana verdiği sonsuz güven karşısında bocalamıştım. Onun bedeninden yayılan sıcaklık ve egzotik kokusu beni başka alemlere çekse de dürüst davranarak anlatmaya karar verdim. Belki de artık içim
