Barış’ın beni köşeye çekmesi ve konuştuğumuz kısa an içinde neler olabileceği fikrini duymak istemesiyle bütün ikna kabiliyetini bana göstermesiyle hızla bütün gelişmeyi ona anlatmıştım. Bir süredir fazla yakın değildik. Yürümede güçlük çektiğim için bana yaklaşmıyordu, canımın acıyacağını ve buna katlanamayacak olduğunu bildiği için fazlasıyla mesafeli yaklaşıyordu bana karşı. Onun bu tür tavırları bütün zihnime minik trilyonlarca tatlı çiçekleri ekiştiriyordu. Sadece kısa bir anlık hayatının dramasından dolayı ondan uzak kalmanın mantıklı olabileceğini düşünüyordum. Sonra bana olan tavırları ve en zor anımda bana olan yardımı aklıma geldiğinde o kısa an çöp olup ayaklarımın altında bir kum gibi eziliyordu.
Sehpadaki kahve bardağına uzandım. Parmaklarımı sıkıca bardağa sarıp onları kavuş
