34.Bölüm “Kahramanım”
Lina Korel… 🌻🌻🌻
Gözlerimi açtığımda ilk hissettiğim şey başımdaki acı oldu. O acıyla gözlerimi geri kapatıp bir süre bekledim, gözüm ışığa alışınca yavaşça açtım.
Tavan bembeyazdı, duvarlar da öyle. Antiseptik bir koku resmen burnumun direğini sızlattı.
"Burası… hastane mi?" diye mırıldandım kendi kendime.
Sonra başımı çevirince gördüm onu.
Barlas…
Esmer şeker… 😊
Koltuğa yayılmış, başını koluna yaslamış halde uyuyor. Koyu renk gömleği buruşmuş, saçları karışmıştı ama hâlâ o kendine özgü ve düzenli karizması var.
Yine de normaline göre dağınık olduğunu da kabul etmem gerek.
Bir süre öylece izledim onu. Yüzündeki çizgilere baktıkça içimde bir sıcaklık hissettim.
Sanki o yorgun haliyle bile etrafı koruyordu, sessizce.
Fısıldadım:
"Barlas…" dedim.
Sesim t
