Cesetin yüzü tanınmayacak haldeydi. Yanımdaki polis düşmemem için koluma girdi. Ağlayarak konuştum.
"Göğsünde Ada yazıyordu. Ona bakalım birde."
Morg görevlisi örtüyü biraz daha açtı. Gördüğüm ada yazısıyla dondum kaldım.
Başımı iki yana sallayarak çığlık attım.
"Hayır. Hayır o değil. O olmamalı. Beni bırakıp gitmez o."
Hıçkırıklarım kesilmezken tekrar konuştum.
"Tesadüftür bu. Belinde yara izi vardı. Oraya bakalım birde."
Morg görevlisi bana acıyarak bakıyordu.
"Hanımef-"
Hemen sözünü kestim.
"Size bakalım dedim."
Morg görevlisi istemeye istemeye Biraz daha açtı örtüyü. Ceset çok kötü haldeydi. Saçları bile çok benziyordu. Ama ölmemiştir o. Ölse hissederdim.
O benim kalbim.
İnsan kalbi olmadan yaşayamazki.
Morg görevlisi kaşlarını çatarak konuştu.
" Yara izi yok."
Bir anda
