«Bundan sonra bir annen de benim… bunu unutma.»
İşte o an… aktı Nazar’ın gözyaşı.
Çünkü karşısındaki kadın hemen hemen annesiyle yaşıt olmasına rağmen… anlamıştı onu.
«Katlansaydın,» dememişti.
Gülseren Hanım’ın onay veren o bakışları… Nazar’ın içindeki düğümü çözmüştü adeta.
O zamana kadar hep diken üstünde duran, her an yerini kaybedecekmiş gibi hisseden genç kadın, ilk kez ayaklarının altında bir zemin varmış gibi derin bir nefes aldı.
Ağır hava biraz da olsa dağılmıştı.
Sessizce yerinden kalktı.
«İzninizle…» dedi usulca ve avludan uzaklaştı.
Odasına çıktığında bir an aynanın karşısında durdu. Yüzüne baktı… sanki gözlerinin içi biraz daha parlıyordu artık.
Hızla hazırlanıp üstünü değiştirdi; saçlarını topladı, küçük bir nefes daha aldı. Sonra İnci’yi hazırlamaya koyuldu.
Küçü
