45. Bölüm Ertuğrul’un Karanlığı
Ertuğrul, ağır bir baş ağrısı ve birkaç zorlamayla gözlerini araladı. Göz kapakları sanki kurşun gibiydi. Açtığında karanlık, nemli ve rutubet kokan bir mağarayla karşılaştı. Bedeninin soğuk taş zemine yaslandığını fark etti. Kolları kalın zincirlerle sıkıca bağlanmıştı.
Uzaklardan yankılanan su damlama sesleri mağaranın sessizliğini deliyor, ara ara dışarıdan gelen baykuş ötüşleri ve kurt ulumaları geceyi daha da dehşetli kılıyordu. Zaman algısını yitirmişti ama karanlık her şeyiyle geceyi işaret ediyordu.
Ertuğrul, başına aldığı sert darbenin izlerini yüzünde hissetti. Gözünün önü hâlâ bulanıktı. “Arabaya doğru yürüyordum… Sonrası yok. Demek ki o an bayıldım.” diye düşündü.
Hemen çevresini incelemeye başladı; duvarlara, tavana, zincirlerin sağlamlığın
