Ne içimdeki sokaklara sığabildim ne de dışarıdaki dünyaya." der Sabahattin Ali. Hiçbir yere sığamadığımı ise bu kaçıncı fark edişim bilmiyorum. Akşam namazı vakti çaldığım kapı bana şaşkın yüzler tarafından açılınca, kendimi nasıl ifade edeceğimi bilememiştim. Muhtar'ın genç oğlu ve 15'ine yeni girmiş kızı kapının ardında bana soru sorar bakışlar atarken, dilim çözülüp de sebeb-i ziyaretimi bir türlü söyleyememiştim. Nihayet muhtar da çocuklarının yanında göründüğünde, ne için geldiğimi söylemek üzere muhtarı dışarı davet etmeyi akıl edebilmiştim.
"Muhtar bey, sanırım birisi evime girmiş ben okuldayken. Ne yapacağımı bilemedim. Jandarma karakolunu aradım ve yalnız kalmamam gerektiğini söylediler. Sanırım keşif için gelecekler. Onlar gelene kadar burada bekleyebilir miyim?"
"O nasi soz ki
