Keyifli okumalar.
Karanlığı izliyorum bir süredir. Ne zaman uyandım? Kaç saat uyudum? Ya da uyandıktan sonra ne kadar süre geçti? Hiçbir fikrim yok. Sanki ruhum bedenimin dışına çıkmış ve beni oradan izliyor. Gözlerim artık etraftaki nesneleri seçebiliyor. Rena karşımdaki sandalyede başı yana yatmış düzenli nefeslerle tahminimce uyuyor. Melek ise yanımdaki kanepeye kıvrılmış adı gibi masum masum yatıyor. Ellerimi bağlamamışlar ama benim de kalkıp bir şey yapmaya mecalim yok. Ben zaten vücuduyla değil zekasıyla çalışan bir insan olmuşumdur hep. Aklım sürekli daha pratik yollarını düşünmüştür. Kondisyonum sıfırın altındadır belki. Zaten hayatım sıfırla bir arasında geçiyor.
Nasıl kurtulacağız buradan? Vatanıma ihanet etmek istemiyorum. Düşüncesi bile korkunç ama ya vicdanıma oynarlarsa? D
