AYVAZ’DAN…
“Aslanım artık gitmeliyiz” dedi Köroğlu komutanım.
Üç gündür Çiçek’imin mezarında yatıyorum. İlk gece üç tim de benimle birlikte kaldı. Sonra Puma ve jaguar görev yerlerine dönerken Pars beni bırakmamıştı.
“Ben gelemem komutanım” dedim.
“Çiçek’imi bırakıp gelemem. Yalnız kalır benim güzelim.”
“Geleceksin aslanım niye biliyor musun?”
Hayat bitmiş yaşama sebebim kalmamış.
“Geleceksin ve biz yapacağımız son şey bile olsa kızımızın intikamını alacağız.”
“Komutanım” dedi Ufuk. Her biri dağılmıştı. Ağlamaktan gözleri şişmiş sakalları uzamış yine de beni bırakmamak için bir adım öteme gitmiyorlardı.
“Çiçek kız yaşasaydı bunu yapanların yanına bırakmamızı istemezdi.”
Ilgaz onu destekledi.
“Hadi komutanım ne kadar erken başlarsak o kadar iyi. Yapacağımız en son şey bile olsa o
