ALTEMUR
Bir önceki güne ait evrakları imzalarken Rozerin’i düşündüm. Saate baktım. 15.00’a geliyordu. Yonca ile alışveriş işini halletmişler miydi merak ettim. Masanın üzerinde duran telefonumu alıp onu aradım. Üçüncü çalışta açtı. Heyecanlı gelen sesiyle “Efendim Altemur” dedi.
Şaşırdım. Heyecanının nedenini merak ettim ama tabii ki soramadım. “Ne yaptınız” dedim. “İstediğiniz gibi bir şey bulabildiniz mi?”
“Evet bulduk. Alışverişi yaptık. Yoncayla birlikte kahve içiyoruz.”
Aldığım cevap beni dahada şaşırttı. Yemek masasında Yonca ile göz göze gelmekten bile sakınan Rozerin’in Yonca ile birlikte kahve keyfi yapması ilginçti. Sanki saatler önce alışverişe çıkmamak için itiraz eden o değilmiş gibiydi. “İyi iyi, afiyet olsun size” dedim.
“Konağa ne zaman dönersin?” diye sordu.
Normalde
