LİLİ “Ya şunlara bak, ne tatlılar değil mi?” “Senin kadar değiller.” Kocama cilveli bir gülümseme sundum. Kimse benim kadar tatlı olamazdı zaten de, Levent ve Melek çok güzel görünüyorlardı. Yüzlerindeki mutlulukla çok hoş görünüyorlardı. En güzel gülüşlerini birbirlerine sunup nikah memurunun sorduğu soruya bağıra bağıra evet demişlerdi. “Gidelim mi artık?” “Biraz daha izlesek?” Aylar sonra ilk kez inmiştik yeryüzüne. Düğünümüzün üzerinden dört aydan biraz fazla zaman geçmişti. Gökyüzünde her şey düşündüğümden çok daha yolunda gidiyordu. Göklerin ihtişamı içinde geçen dört ayın ardından, yeryüzüne inmek garip bir histi. Buradaki hava, gökyüzündeki sonsuz saflıktan farklıydı ama yine de içimi ısıtan bir tanıdıklık taşıyordu. İnsanların kahkahaları, rüzgârın taşların arasında
Ücret ödemeden günlük olarak güncellenen sayısız kitap ve hikayeyi okumak için QR kodunu tara ve hemen indir


