‘’ Kimdi o?’’ Diye sordu Cihan.
‘’ Rahmetli Fehmi amcanın oğlu Şevket. Zorla mirasa konduğumu düşündüğünden bana düşman oldu. Ama bu kadarını yapacağını bende tahmin etmemiştim.’’ Dedim boğazımı tutarak. Az önce Cihan gelmeseydi belki de ölüp gidecektim. Cihan bana bir bardak su uzattı. Ayakta bekleyen güvenlik görevlisinin yanına gitti.
‘’ Bir daha bu Şevket denen adam bu otele girmeyecek. Eğer girerse senden hesap sorarım. Şimdi dön işinin başına.’’ Dedi ve görevli başı önde bir şekilde odadan çıktı.
‘’ Sağ ol. Sen olmasaydın Şevket beni…’’
‘’ Tamam. Teşekkür etmene gerek yok.’’ Diye lafımı böldü. İkili koltukta otururken yanıma oturdu. Ellerini boğazıma götürdü, okşadı.
‘’ Çok belli oluyor. Bir fular falan tak boğazına. Yoksa annenlere yine yalan söylemek zorunda kalacaksın.’’
