Zaman bazen her şeye çare olmuyordu. Dilda “zamanla unuturum” dediği adamı hiç bir zaman çıkaramamıştı yüreğinden. Ciwan’ı yeniden gördüğünde fark etmişti bunu. Evladını saklamıştı Ciwan’dan. Kendince haklı sebepleri olsa da hata etmişti. Şimdi kaçarak gittiği bu şehire kendi ayaklarıyla geri gelmişti Dilda…
O sabah avluda oturmuş kahvaltı yaparken durgun halleri dikkatini çekmişti Bawer’in.
“İyi misin abicim?” diye sordu Bawer.
“İyiyim, merak etme abi. Sadece bundan sonra olacakları düşünüyorum abi.”
“Düşünme” dedi Bawer, “yeme kendini. Kimsenin oğlunu elinden almasına izin vermem” diyerek tebessüm etti Dilda…
“Zor olacak” dedi Bawer, “çünkü Ciwan o eski Ciwan değil Dilda. Çok değişti. Buna şimdiden hazırlıklı ol.”
“Biliyorum” diyip sustu Dilda…
Öteki yandan Karadağ Konağı’nda kıya
