Nejat'ın anlatımıyla
Hayatın bana attığı en büyük ikinci kazık bu olmalıydı. İlki daha ben çocuk yaştayken annemin ölmesiydi.
Evet. Olmuştum. Kabul ediyorum ben Nazlı'ya aşık olmuştum. Onun resmini daha dosyada gördüğüm an vurulmuştum.
Öfkemin arkasına saklanıp bunu bahane ederek, onu bencil bir piç gibi tek gecelik de olsa hayatıma almak istemiştim.
Ailesini tanımıştım. Elbette kardeşlerini öldürmek için seçmeyecegini biliyordum. Kendimden bile saklamaya çalıştığım bu adi duygular, en sonunda beni kendine esir etmişti.
Dudaklarımız buluştuğu an, zaten anlamıştım bir daha onu asla bırakamayacağımı ...
Şimdi yeniden öfkemi maske olarak takınsam, Nazlı kazada olanları öğrenip üzülecekti.
Öğrenmemesi mümkün değil ki, ailesiyle tanıştım. Beni kızlarının sevgilisi olarak karşıların
