Hastaneye geçtim tekrar devriyem yoktu bu akşam Eda'nın başında ben kalacaktım. Girdim hastaneye Eda uyuyordu. Kızları sessizce dışarıya çağırıp eve gidip dinlenmelerini söyledim. Selin bırakacaktı onları evlerine. Odadaki koltuğa oturdum bende, yarın Tamer'e sözleşmeyi imzalatmam lazımdı.
Hemşirenin içeriye girmesiyle ayaklandım. Bizim ajan hemşireydi. Eda'ya ilaç vermek için gelmişti.
''Yardımların için sağ ol Burcu.'' dedim
''Ne demek komiserim her zaman.'' diyerek çıktı. Bende koltuktaki yerime döndüm.
Akşam yemeği vakti gelince Eda'yı uyandırdım. Yemeğin ardından sohbet ettik eski günlerdeki gibi. Onu rahatlatmaya çalışıyordum.
''Yeni ekip nasıl alıştın mı?''
''Eh idare ediyoruz.''
''İyi ki dönmedin Erzurum'a ne güzel oldu böyle.''
Gülümsedim, bu şehri her ne kadar sevmesem de
