40.Bölüm

1944 Kelimeler

Feride hanımın niyeti kötü değildi ancak bu Alparslan’ın canını yaktığı gerçeğini değiştirmiyordu. Adam cevap vermedi. Sessizce yatağa oturdu ve oğluyla ilgilenmeye başladı. Feride dışarı çıkarak onu oğluyla yalnız bıraktı. “Ben senden ayrı kalamam ki Çağrı. Yani bir insan bir bebeği babasından ayırmayı nasıl düşünebilir? Bunu iyilik olarak nasıl tanımlayabilir? O anne evladını düşünüyor ama benim evladımı niye düşünmüyor? Hayır. Gitmenize asla izin vermem.” Konu sadece Çağrı değildi. Esra ile bir yıl ayrı kalmışlardı zaten. Şimdi bir yıla değil bir güne dahi tahammülü yoktu. Ama nasıl yapacaktı da Esra’yı gitmemeye ikna edecekti? Üstelik Feride haklıydı. Esra ailesinin yaşantısını kaldıramazdı. Fazla masum kalıyordu. Yine de bu onu sevmesine istemesine engel olamıyordu. Korurdu Esra’y

Yeni kullanıcılar için ücretsiz okuma
Uygulamayı indirmek için tara
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Yazar
  • chap_listİçindekiler
  • likeEKLE