Tomris delirmek üzereydi. Selim dünden beri başına ekşimişti. Selen’i Alparslan’dan alma planları yapıyor, sanki karısı zorla tutuluyormuş gibi davranıyordu. Tomris’in evindelerdi ve Beyazıt’la Türkan’da vardı. Üçü kahvaltı ederken Selim on iki kişilik masa boylu boyunca gidip geliyordu.
“Yirmi beş kişiyle evin etrafını sarsak. Gece. Selen’in penceresinden gireriz. Alır çıkarız sessizce. Ama önce Selen’in odasını bulmamız lazım,” diyerek planındaki kusuru dile getirdi Selim.
“O zaman plan yatar,” diyerek şakıdı Türkan, bir dilim peynir daha yedi ve masanın başında oturan ablasının çayındaki şekeri karıştırmasını seyretti. Biraz daha sert karıştırırsa bardak kırılacaktı.
“Tamam. Evden gizlice alamıyoruz, kapıya dayanırız.”
“Alparslan abim de ilk olarak babamı arar. Babam da aile için
