“Babam ne yaptı ki anne?” diye soran Alparslan’a döndü Seferiye.
“Az sonra dedenler amcanlar dayınlar anneannenler hepsi buraya doluşacak. Baban da iki tane koçla geliyor. Torununa kurban kesecekmiş.”
“Ne münasebet ya? Haber verir bir insan. Bizim bir işimiz vardı belki? Olamaz mı?”
“Dedim. Bir haber verelim en azından dedim. Önce öfkelendi. Sonra kudurmaya başladı. Ağzından köpükler saçmaya başlayınca ben anneanneleri aramak için ayrıldım yanından.” Mahcubiyetle Esra’ya döndü Seferiye. “Kızım sen de kusurumuza bakma. Misafir vardı bilemedik. Sen gelinin ablası mısın?”
Seferiye Esra’ya merakla bakıyordu. Esra da aynı merakla Alparslan’a döndü.
“Esra Çağrı’nın annesi,” diyerek hemen kadının yanına seğirtti adam.
“E demin ki hanım kızımız kimdi?”
“O da annesi,” diyerek keyifle
