38. BÖLÜM
Evin tıpkı yaşadıkları yer gibi etrafını duvarlar çeviriyordu. Demir kapı açıldığında yerde oldukça fazla kar vardı. Lila resmen cama yapışmış iyice aydınlatılmış bahçeye bakıyordu. Evin önüne geldiklerinde kar yeniden yağmaya başlamıştı. Dört bir yanda aydınlatma direkleri vardı. Bahçenin duvar dibine yakın bir kısımda tıpkı İstanbul’daki gibi müştemilat vardı. Diğer kısmında ise kömürlük tarzı bir depo bulunuyordu.
Lila ilk indiğinde gözleri ışıl ışıl ellerini yukarı kaldırdı ve avucuna kar taneleri düşerken gülümsedi. Küçücük bir kız çocuğundan farkı yoktu. Hava soğuk olsa da bu soğukta burnu kızarsa da umursamadı. Ahen, indiğinde ağrıyan sırtı yüzünden yüzünü buruştursa da genç kızın “Ahen çok güzel. Baksana kar yakaladım” diye ona avucunu göstermesine başını yana eğere
