BÖLÜM 9: KARANLIK SULARDA YÜZEN DUYGULAR
Eve döndüğümde içimde garip bir boşluk vardı. Serra Hanım ile yaptığımız ittifak, Alp'e karşı önemli bir hamleydi, ama aynı zamanda beni daha da derin ve tehlikeli sulara itmişti. Ali Keremle yemeğimizi yedik, oyunlar oynadık. Onun masumiyeti ve bana duyduğu koşulsuz güven, bu karanlık dünyada tutunduğum tek sağlam dal gibiydi. Her hareketim, her gülümsemem bir oyunculuktu. İçimde kopan fırtınaları ona hissettirmemek için kendimi zorluyordum.
O gece,Ali Kerem uyuduktan sonra, oturma odasının karanlığına gömülmüş, olan biteni düşünüyordum. Serra'nın diski getireceği anı bekliyordum. Telefonum titredi. Serra'dan bir mesajdı: "Yarın. Sabah 10.00. Aynı kafe." Kalbim hızla çarptı. İşte her şey buna bağlıydı.
Ancak o gece rüyalarımı Alp kapladı. Ama bu
