Devran’ın son sözleri salonda bir bomba etkisi yaratmıştı. “Şimdi elinde silah olması gereken taraf kim, Ardil?” diye sorduğunda, Ardil'in sabrı tamamen tükendi.
Masada duran silahı umursamadan, bir anda yerinden fırladı. Devran’ın yakasına yapıştığı gibi onu kendine doğru çekti. Yüzleri o kadar yakındı ki, Devran’ın titreyen nefesi Ardil’in yüzüne çarpıyordu.
Ardil'in gözlerinde yanan öfke, Devran'ın gözlerinde gördüğü acıyı bile bastırıyordu. Dişlerinin arasından tıslayarak konuştu:
"Sikimde mi lan senin ne olduğun, kim olduğun! Elvin benim karım, lan! Benim!"
Sesi bir anda yükseldi, tüm salonu inletti.
"O benimle evli, benimle aynı evde yaşıyor! Benim yatağımda uyuyor! Anladın mı lan?!"
Devran, yerde olmasına rağmen Ardil'in üzerine doğru öne atıldı. Sesi tüm evi inletiyordu: “Sen
