İçmeye devam ederken yanımızdan geçen biri durup bize baktı ve Barış’a seslendiğinde yanımdakiyle sertçe tokalaşıp sarıldılar. ‘’Yavuz’dan bir şeyler duydum. Doğru mu?’’
Barış ‘’Doğru.’’ dediğinde yüzünde geniş bir gülümseme vardı. ‘’Tanıştırayım.’’ Beni gösterdi. ‘’Nişanlım Afet, Afet arkadaşım Onur.’’
Uzanan eli sıkıp, ‘’Memnun oldum.’’ dedim.
‘’Gel, bir kadeh içki ısmarlayayım.’’ Barış’ın teklifiyle masamıza oturdu ve içkilerimizi yenilettik.
Onur içkisini içerken sürekli bana bakıyordu. ‘’Neden öyle bakıyorsun?’’ diye sordum. Daha önce karşılaşmıydık? Öyleyse bile hatırlamıyordum.
‘’Sadece Barış’ı evliliğe nasıl ikna ettiğini anlamaya çalışıyorum. Pek evlilik insanı değildir.’’
‘’Tencere kapak olayı işte.’’ dediğimde gülmeye başladı.
‘’Belli.’’
‘’Neyse.’’ diye araya girdi Ba
