Günler bir şekilde geçiyordu işte. Babamın ailesini yavaş yavaş ailem olarak kabullenmeye başlamıştım. Özellikle Hülya annenin verdiği sıcaklık annemin söylediği ve benliğime yer edinmiş sözleri yavaş yavaş silmeye başlamıştı. Gerçi ne kadar silsede izi hep kalacaktı.
Cenk sürekli mesaj atıp rahatsız ediyordu. Hiçbir mesajına cevap vermiyordum ama o vazgeçmemekte kararlıydı.
Mesajlarına cevap verdiğim tek kişi Kerim'di. Canımcımı özlemiştim ama eğitimi için orada kalması gerekiyordu. Belki bir ara gezmek için yanına gider ve bir sürpriz yapardım.
Barış o günden sonra tekrar aramamıştı. Kim bilir belki de söylediklerinden pişman olmuştu. Eh, annemden de bir daha ses çıkmamıştı.
Şu anki hayatımla mutluydum ama bozulacak diye hissettiğim korku asla geçmiyordu. Sonuçta ben ve bela ayrıl
