YAKICI BİRLEŞME
Kerem'in ofise gitmesinin ardından evde çöken sessizlik, gergin bir bekleyişle doluydu. Sibel, kahvesini yudumlarken parmak uçlarında gezen bir elektriğin farkındaydı. Vücudu, dün geceki yakınlığın anısıyla hâlâ titriyordu; nefretle arzunun iç içe geçtiği o zehirli iksir.
Akşamüstü, kapının anahtarı döndü. Kerem'in girişi her zamanki gibi bir fırtınaydı, ama bu sefer enerjisi farklıydı. Gözlerinde, Sibel'i ilk gördüğü an yanan kontrol edilemez, karanlık bir ateş vardı. Üzerindeki pahalı takım elbise, günün yorgunluğunu taşıyor, ama duruşu gergin ve avcı gibiydi.
"Evde misin, canım?" diye seslendi, sesi alçak ve bildiğinden emin bir tondaydı. Ceketini çıkarıp koltuğun kenarına attı, kravatını gevşetti.
Sibel, kitabını o
