Alper’in öfkesini ilk kez bu kadar şiddetli görüyor olmak beni tedirgin etti. Ne diyeceğimi şaşırmış halde onu izlerken bağırarak tekmesini masanın koltuğuna savurdu. Koltuk iki üç metre geri sürüklendi. Sürekli olarak “Allah kahretsin!” diyordu. Çıldırmış halde telefonunu eline aldı. Onunla birlikte çalıştığı ekibin dahil olduğu gruptan sesli mesaj attı. “Herkesin bir saat içinde AlSa Couture de toplanmasını istiyorum. Asla mazeret kabul etmiyorum!” dedi. Ardından telefonu fırlatır gibi masanın üzerine bıraktı. O kadar sinirliydi ki benim yanında olduğumu bile unutmuştu.Bir an da yüzüme baktı. Tedirgin olduğumu görünce sesini yükselttiği için özür diledi. "Seni korkutmak istemezdim sevdiğim ama aklıma geldikçe öfkemi dizginleyemiyorum" dedi. Hemen sonrasında bana içlerinde bir hain oldu
