Ali
Evde oturmuş kızımı izliyordum ki telâşe müdürü karım tepeme dikildi. Ya Ali, birazdan Timur gidecek ve sen hala burada oturmuş çocuk seviyorsun” deyince ona şaşkınlıkla baktım.
“Ne yapmalıyım? Adam karar vermiş gidiyor” diye yanıtlayınca:
“Rahatlığa bak ya, gidip yine konuş! Bak ben Efsun’a söyledim gideceğini. Belki döner geriye. Bir şansları varsa onu da yok etmeyelim” dedi panik halinde.
“Biz bir şey yapmıyoruz ki Sinemis, onlar iki yetişkin insan ve karar almışlar uyguluyorlar”
“Onlar bizi kendi halimize bırakmadı ama”
“Bu döngü hiç bitmeyecek sanırım. Onlar bize biz onlara…”
“Ali onlar bizim dostlarımız ama”
“Aşkım ne yapayım ya adamı ayağından mı bağlayayım gitmesin diye” dediğimde, yüzünde garip ve muzip bir ifadeyle:
“İyi fikir aslında” dedi.
“Ne?” dedim şaşırarak
