Doğumdan sonra ziyaretimize geldi arkadaşlarımız ve yakınlarımız. Onlarla sevincimizi paylaştık. Gittiklerinde uykuya bıraktım kendimi, doğum yormuştu çünkü. Uyandığımızda bebekleri görmek istedim ve Ali hemen Eylül’e haber verdi. Bebekler odaya gelince, onları görüp Ali’yle heyecan ve mutluluğumuzu yaşadık beraber.
Günün geriye kalan kısmında bebekleri geri götürmediler. Sık sık emzirdim, keyifleri yerine gelmişti. Sabah, haberi alan Turgut amcam ve Sevim teyze geldiler. Turgut amcamın gözleri kırmızıydı, muhtemelen gelene kadar ağlamıştı, canım amcam benim. Odaya girdiler ve Sevim teyze bebeklere koşarken Turgut amca gelip bana sarıldı. Zaten onun için her zaman öncelik bendim, bebeklerim olsa bile.
“Güzel kızım, geçmiş olsun. Allah analı babalı büyütsün inşallah” dedi.
“Sağ ol amcam,
