Sabah uyanırken içimde tuhaf bir huzur vardı. Aynaya baktım, saçımı rastgele tutturdum, yine de güzel görünüyordum. Sanki Adar’ın o bakışı hâlâ üzerimdeydi. Gözlerim bile başka parlıyordu.
Kahvaltıdan sonra Nova Holding’e vardım. Burcu beni girişte karşıladı.
“Sen bugün bir başkasın ha!” dedi sırıtarak.
“Saçma olma,” dedim ama içimdeki sevinci bastıramadım.
“Adar Bey de geldi bu arada,” diye ekledi alayla.
Kalbim anında hızlandı. Ama bastım duygumu. Ciddiyet moduna geçtim. Proje artık onaylanmıştı. Bugün kutlamaların resmî olarak duyurulacağı gündü.
Toplantı odasına girdiğimde Adar çoktan içerideydi. Göz göze geldik. Hafifçe başını eğdi. Ben de karşılık verdim. O anı kimse anlamamıştı ama ikimiz için küçük bir sır gibiydi.
Ve kapı yeniden açıldı.
Ece girdi. Bu kez… daha farklıydı.
