İki hafta geçmiş Lamia gelmemişti, hastalanmış mıydı? Bir türlü ne olduğunu soramıyordum. Sevgilisini göremeyen âşıklar gibi terminalde dolaşıyor onu getirecek otobüsü gözlüyordum. Gelmişti, nihayet gelmişti beni görmemesi için geriye çekildim. Arkasından inen Engin denen adamı görüce kalbimin sinirden sıkıştığını hissettim Lamia ona gülümsüyordu. Engin küçük valizini elinden alırken gülümsemesi daha çok genişledi. İyice geriye çekildim doğrusu buydu, boşuna peşinden dolaşıyordum Lamia’nın hakkı geçmişi temiz bir adamla yuva kurmak böyle bir adamı sevmekti. Önümden geçerken beni fark etmediler, parkamın başlığını daha çok yüzüme çektim ters yönlerinde yürüdüm, limana varana kadar ciğerlerim patlayana kadar koştum. Gitmeliydim buralardan bir an önce uzaklaşmalıydım.
****
“Annem ben geldim
