DİLA
Önünde durduğumuz büyük konağa baktım, Azad önümden yürürken ben ise olduğum yere mıhlanmıştım.
Konağın içinden çıkan bir kadın gördüm, çocuklarıma daha çok sarıldım. Azad'a şaşkınca baktı ardından gözleri beni buldu.
Azad ellerini yumruk yapmış öylece dururken, kadın karşımıza geçti.
''Bunlar kimdir, Azad?'' diye sorduğunda, bakışları beni buldu.
Azad, omzunun üzerinden bana bakarken ne diyeceğini bilmiyormuş gibi sustu. Ona acizce bakarken, Ronî bacaklarıma daha çok sarıldı.
''Oyyy sakın bana bunlar ailem demeyesin, vallahi sevincimden ölürüm! Onlar torunum değil mi?! Aslan oğlum!'' diyen kadına karşı dudaklarım aralandı.
''Ana, ne ailesi? Saçmaladın gene!'' dedi Azad, ardından bir kız çıktı içeriden.
Gözleri önce Azad'ın üzerinde gezindi, ardından şaşkınca bana baktı.
