Alfa Kral odadan çıktıktan sonra derin bir nefes salıp, beni fırlattığı yataktan kalktım. "Yemekmiş!" deyip benim için getirdiği yiyecek tepsisini tek bir hamlede yere döktüm ki bu sadece bir başlangıçtı. Ardından tüm odayı kırıp döktüm; boy aynasını parçaladım. En sonunda yorgunluktan bitkin düşüp, ağlayarak kendimi yere bıraktım. Orada ne kadar süre hiç kıpırdamadan oturduğumu bilmiyorum.
Yatak odasının kapı sesini duydum. Önce hafif bir tıklama, ardından fısıltıya benzer bir ses geldi.
"Lunam..."
Bunları duymazdan geldim. Kendi içimdeki öfke ve kırgınlıkla boğuşuyordum. Kısa bir sessizlik oldu, sanki oda nefesini tutmuş bekliyordu. Fakat o sessizlik çok uzun sürmedi.
PAAATTT!
Kapı büyük bir gürültüyle menteşelerinden söküldü. Ahşap parçalara ayrılırken tozlar havaya savruldu. Anide
