Sabah uyandığım zaman gözlerim fal taşı gibi açıldı. Daha önce hiç olmadığı kadar hızlı bir şekilde kalktım ve duşa girdim. Normalde okula giderken bu kadar hazırlık yapmıyorum ama bugün çok özel. Hem de çok özel...
Içimden bir his, kesinlikle hayal kırıklığına ugramayacagimi söylüyor. Umarim da öyle olur. Çünkü Karan'ı gördüğüm zaman neler hissedeceğimi bilmiyorum. Kafamda bir çok senaryo vardı ama bir şekilde kendimi ona göstermek istiyorum. Ya da beni gördüğü zaman bir şekilde hazır olmak istiyorum... Ama neye hazır? Kafam yine çok dalgın. Daha onu görmeden, ne istediğimi bile bilmeden hayaller kurmak çok saçma. Bunun da farkındayım ama içimdeki hisse bir türlü engel olamıyorum.
Makyaj malzemelerime baktım. Düğünlere falan giderken bile çok makyaj yapan birisi olmadım hiçbir zaman.
