Akel Yıldız'ın ağzından...
Hamileliğimin sekizinci ayındaydım. Depresif ruh halimi biraz daha olsun atlatabilmiştim. Kendime kızımla kusursuz bir hayat kurmuştum.
Deniz olmadan...
Vajinal doğum yapacaktım. Vakti ne zamansa o zaman gelecekti prensesim. Doktor kontrolüne gidiyordum. Hareketlenmesi için çikolata yiyordum.
Hastaneye gittim ultrason kontrolü için beklerken kan sonuçlarımın Nöroloji bölümüne gittiğini öğrendim. Yürüyüş de olması için almaya gidebileceğimi söyledim.
Resepsiyondayken içimi garip bir hüzün kapladı. Terapilerde doktorumun söylediği gibi tek başına gebelik süreci atlattığım için olabilen hislerdi bunlar.
Kan sonuçlarımı aldıktan sonra geri dönüyordum. O sırada telefonum çaldı. Ela arıyordu.
Akel: Aşkım ben şimdi hastanedeyim. çıkınca arasam olur mu?
Ela: A
