“İki saate kadar sizi teslim etmiş olacağız.” Boğazıma yükselen korkunun buzdan parmaklar gibi boynumu sıkıp beni soluksuz bıraktığını hissettim. Kabullenmiştim artık onun acımasız biri olduğunu ve ne olursa olsun bizi o adamlara teslim edeceğini. Bu adam benim geleceğe dair bütün umutlarımı yerle bir etmiş, ölüm fermanımı imzalamıştı.
“Bak evlat sana diyeceğim tek şey içindeki sese kulak vermen o her zaman doğru olanı gösterir. Dışarıdaki diğer bütün sesler sadece bir yanıltmadan ibarettir. Sana kalbinin sesini dinlemeni öneriyorum.”
“Olmayan bir kalbin sesini dinleyemem ki. Kendini boşuna yoruyorsun benim içimde hiçbir iyilik kalmadı.” Dudakları sıkı ince bir çizgi halini almış olan Miran’la göz göze geldik. O dakikadan sonra gözlerimdeki yakarışlar kapalı kapıların arkasına saklandı.
